W polskim językoznawstwie dominuje pogląd, że gwara
i język literacki to dwa odrębne systemy językowe, które w mniejszym
lub większym stopniu podlegają różnorodnym przeobrażeniom, ewoluując w
czasie i przestrzeni [Kurek 1998, 169]. W tym zakresie mieściłyby się
one w nurcie ogólnych przemian obserwowanych we wszystkich językach
słowiańskich.
